Różnice w wynagradzaniu kobiet i mężczyzn są niezaprzeczalnym faktem. Problem stanowi jedynie rzetelna identyfikacja przyczyn, z których one wynikają.
Większość istniejących dysproporcji w płacach przez lata tłumaczono różnicami w wykształceniu, jednak obecnie kobiety w znacznym stopniu dogoniły mężczyzn w tej kwestii i jednocześnie zmniejszyły lukę w doświadczeniu zawodowym.

Różnica w wynagrodzeniach w zależności od płci to złożony problem, a kluczowe czynniki wpływające na powstawanie tej różnicy, to między innymi:

– dyskryminacja bezpośrednia – niedoszacowanie kompetencji i umiejętności kobiet; często kobiety zarabiają mniej niż mężczyźni za wykonywanie tej samej pracy o tej samej wartości;

– segregacja na rynku pracy, zarówno w ramach poszczególnych gałęzi przemysłu jak i między branżami; kobiety pracują w branżach, w których średnia płaca jest mniejsza od średniego wynagrodzenia w sektorach zdominowanych przez mężczyzn;

– gorzej płatna praca w niepełnym wymiarze czasu pracy; pracownicy pracujący w niepełnym wymiarze czasu, w tym szczególnie kobiety, zarabiają mniej na godzinę niż pracownicy zatrudnieni na pełny etat;

– stereotypy i tradycje, będące wyrazem osobistych preferencji, mogące jednak wpływać np. na wybór ścieżki kształcenia bądź konkretnego zatrudnienia;

– przerwanie pracy na dłużej, na okres urlopu macierzyńskiego i wychowawczego; godzenie życia zawodowego i prywatnego.

Dlaczego kwestia niedyskryminowania pod względem wynagradzania pracowników jest tak ważna?

Przede wszystkim eliminowanie różnic w wynagrodzeniach w zależności od płci ma ogromne znaczenie pod względem ekonomicznym. Ponadto odgrywa kluczową rolę w budowie społeczeństwa opartego na równym traktowaniu. Przedsiębiorcy przykładający dużą wagę do zasady równego traktowania pracowników tworzą najlepsze miejsca pracy dla ogółu zatrudnionych. Wynagradzanie kobiet i mężczyzn za ich faktyczne umiejętności oraz rzetelna wycena ich udziału w sukcesach przedsiębiorstwa, przekłada się na zwiększenie wydajności pracy i konkurencyjności oraz w znacznym stopniu przyczynia się do utrzymania najbardziej utalentowanych pracowników.

Aby skuteczniej wykorzystać kwalifikacje i talenty kobiet, pracodawcy winni zapewnić kobietom możliwość uczestniczenia w różnych szkoleniach i programach rozwoju kariery. Równe traktowanie kobiet i mężczyzn pod względem płacy, szczególnie w przypadku kadry kierowniczej, pozytywnie wpływa na wzrost dochodowości firm oraz na poziom innowacyjności zespołów pracowniczych.

Podstawowym dążeniem pracodawców powinno być dbanie o to, by nie dopuszczać do sytuacji, w których kobieta i mężczyzna wykonujący dokładnie taką samą pracę, byli różnie wynagradzani. Inaczej mówiąc bardziej chodzi o zadbanie, by wszyscy mieli równe prawa i szanse, by zarobić jak najwięcej, a nie po równo.

Proces wprowadzania praw wyrównujących status kobiet i mężczyzn na rynku pracy powinien być poprzedzony poważnymi badaniami i dokładną analizą szczegółowych danych. Warto jednak to przeprowadzić, gdyż eliminowanie różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn może przyczynić się do kształtowania społeczeństwa spójnego, w którym obywatele mają równe prawa. A co najważniejsze – wpłynie zdecydowanie na wzmocnienie pozycji kobiet jako grupy oraz zwiększy ich niezależność finansową.

Reasumując, można mieć nadzieję, że sytuacja kobiet na rynku pracy z roku na rok będzie ulegała poprawie, gdyż świadome swojej wartości, nie będą obawiały się żądać odpowiedniej płacy za swoją pracę i startować na wysokie stanowiska.